انواع سرطان هایی که اغلب در کودکان رخ می دهد با سرطان هایی که در بزرگسالان مشاهده می شود متفاوت است. شایع ترین سرطان های کودکان عبارتند از:
تومورهای مغز و نخاع
نوروبلاستوما
تومور ویلمز
لنفوم (شامل هوچکین و غیر هوچکین(
رابدومیوسارکوم
رتینوبلاستوما
سرطان استخوان (از جمله استئوسارکوم و سارکوم یوینگ(
انواع دیگر سرطان ها در کودکان نادر است، اما گاهی اوقات اتفاق می افتد. در موارد بسیار نادر، کودکان حتی ممکن است به سرطان هایی مبتلا شوند که در بزرگسالان بسیار شایع تر است.
سرطان خون
لوسمی ها که سرطان های مغز استخوان و خون هستند، شایع ترین سرطان های دوران کودکی هستند. آنها حدود 28 درصد از کل سرطان ها را در کودکان تشکیل می دهند. شایع ترین انواع در کودکان لوسمی لنفوسیتی حاد (ALL) و لوسمی حاد میلوئیدی (AML) است. این لوسمی ها می توانند باعث درد استخوان و مفاصل، خستگی، ضعف، رنگ پریدگی پوست، خونریزی یا کبودی، تب، کاهش وزن و سایر علائم شوند. لوسمی‌های حاد می‌توانند به سرعت رشد کنند، بنابراین به محض یافتن نیاز به درمان (معمولاً با شیمی‌درمانی) دارند.
تومورهای مغز و نخاع
تومورهای مغز و نخاع دومین سرطان شایع در کودکان هستند که حدود 26 درصد از سرطان های دوران کودکی را تشکیل می دهند. انواع مختلفی از تومورهای مغزی و نخاعی وجود دارد و درمان و چشم انداز هر کدام متفاوت است.
بیشتر تومورهای مغزی در کودکان از قسمت های پایینی مغز مانند مخچه یا ساقه مغز شروع می شوند. آنها می توانند باعث سردرد، حالت تهوع، استفراغ، تاری دید یا دوبینی، سرگیجه، تشنج، مشکل در راه رفتن یا دست زدن به اشیا و سایر علائم شوند. تومورهای نخاعی در کودکان و بزرگسالان کمتر از تومورهای مغزی است.
نوروبلاستوما
نوروبلاستوما در اشکال اولیه سلول های عصبی که در جنین یا جنین در حال رشد یافت می شود شروع می شود. حدود 6 درصد از سرطان های دوران کودکی نوروبلاستوم هستند. این نوع سرطان در نوزادان و کودکان خردسال ایجاد می شود. در کودکان بزرگتر از 10 سال نادر است. تومور می‌تواند از هر جایی شروع شود، اما معمولاً از شکم (شکم) شروع می‌شود، جایی که به صورت تورم مشاهده می‌شود. همچنین می تواند علائم دیگری مانند درد استخوان و تب را ایجاد کند.
تومور ویلمز
تومور ویلمز (که نفروبلاستوما نیز نامیده می شود) در یک یا به ندرت هر دو کلیه شروع می شود. اغلب در کودکان 3 تا 4 ساله دیده می شود و در کودکان بزرگتر و بزرگسالان غیر معمول است. می تواند به صورت تورم یا توده در شکم (شکم) ظاهر شود. گاهی اوقات ممکن است کودک علائم دیگری مانند تب، درد، حالت تهوع یا کم اشتهایی داشته باشد. تومور ویلمز حدود 5 درصد از سرطان های دوران کودکی را تشکیل می دهد.
لنفوم
لنفوم ها در سلول های سیستم ایمنی به نام لنفوسیت ها شروع می شوند. این سرطان ها اغلب در غدد لنفاوی یا سایر بافت های لنفاوی مانند لوزه ها یا تیموس شروع می شوند. آنها همچنین می توانند بر مغز استخوان و سایر اندام ها تأثیر بگذارند. علائم بستگی به محل شروع سرطان دارد و می تواند شامل کاهش وزن، تب، تعریق، خستگی (خستگی) و توده (غدد لنفاوی متورم) زیر پوست در گردن، زیر بغل یا کشاله ران باشد.
2 نوع اصلی لنفوم عبارتند از: لنفوم هوچکین (که گاهی بیماری هوچکین نامیده می شود) و لنفوم غیر هوچکین. هر دو نوع در کودکان و بزرگسالان رخ می دهد.
لنفوم هوچکین حدود 3 درصد از سرطان های دوران کودکی را تشکیل می دهد. اگرچه در اوایل بزرگسالی (معمولاً در افراد 20 ساله) و اواخر بزرگسالی (پس از 55 سالگی) شایع تر است. لنفوم هوچکین در کودکان کمتر از 5 سال نادر است. این نوع سرطان در کودکان و بزرگسالان بسیار مشابه است، از جمله اینکه کدام نوع درمان بهترین کار را دارد.
لنفوم غیر هوچکین حدود 5 درصد از سرطان های دوران کودکی را تشکیل می دهد. احتمال بروز آن در کودکان کوچکتر از لنفوم هوچکین بیشتر است، اما هنوز در کودکان کمتر از 3 سال نادر است. شایع ترین انواع لنفوم غیر هوچکین در کودکان با بزرگسالان متفاوت است. این سرطان ها اغلب به سرعت رشد می کنند و نیاز به درمان شدید دارند، اما نسبت به اکثر لنفوم های غیر هوچکین در بزرگسالان بهتر به درمان پاسخ می دهند.
